BCL najaar 2015
BCL 40 jaar
Op 4 juli 2015 vierden wij ons veertig jarig jubileum. Op een bloedhete zaterdag dwaalden groepjes met cryptische geformuleerde opdrachten en gps-apparaat door het Noordlaarderbos. Ondanks de hitte hadden velen de dresscode opgevolgd. Geen korte broek. Lange pijpen gevat in hoog opgehesen sokken. Het waarschuwende vingertje van de spelleiding tegen de tekenbeet had gewerkt. Als half-gebraden gevogelte kwamen de groepjes halverwege hun tocht bij Tanja’s pauzebank. De vochtinname daaro was zeer welkom maar te laat. Hersenen werkten hooguit nog op halve kracht. Het oplossend vermogen van diverse groepjes bleek verdampt in het resterende traject. De beperkte oppervlakte van het bosareaal was hun geluk. Het Natuurvriendenhuis kon ook gevonden worden zonder de opdrachten tot een goed einde te brengen.
Het was erg plezierig om bij het eindpunt het zoute vocht uit de poriën te spoelen. En vooral om de interne vochtbalans te herstellen. Happerij om te smullen en bittere, zoete en zure sapjes om in te nemen. Oud-leden hadden acte de présence gegeven. Anekdotes en verhalen zorgden voor het herbeleven van de jaren tachtig en negentig. Het album dat voormalig trainer Sabina in 1994 had ontvangen bij haar afscheid bood een handzame leidraad. Zij had deze unieke collectie knipsels, foto’s en aantekeningen meegebracht om de huidige BCL-ers te tonen hoe de club er destijds voorstond. Herkenning, verwondering en breed grijnzen bij het zien van de meer dan twintig jaar oude plaatjes.
Bij het invallen van de schemering kwam de muziek op gang. Enigszins herstelde ledematen moesten in actie komen. De dansvloer liep snel vol maar niet voor lang. Warmte en alcoholische vochtinname bleken hun tol te eisen. De energie liep terug. De aandacht ging meer uit naar borrelpraat. Toen de feestelijkheden het middernachtelijk uur passeerden werd het tijd voor een serenade. Ons oudste – en ook het langst bij de club ingeschreven – lid werd toegezongen op zijn verjaardag. Tijd om het feest af te ronden en het stiltegebied rondom het Natuurvriendenhuis de kans te geven zich te herstellen. Zondagmorgen waren het weer tjiftjaf, zwartkop en merel die hun droge, luide en schetterende klanken rondstrooiden.